Słowo „Alleluja” (czasem zapisywane jako „Hallelujah”) również ma swoje korzenie w języku hebrajskim. Jest to wyrażenie chwały i uwielbienia dla Boga, stosowane przede wszystkim w kontekście religijnym.

Hebrajskie „Alleluja” składa się z dwóch słów: „Hallelu” (הַלְלוּ) oznaczającego „chwalcie” lub „uwielbiajcie”, oraz „Jah” (יה), będące skrótem imienia Boga używanym w Biblii. Razem tworzą one wezwanie do chwały i uwielbienia Boga.

„Alleluja” jest szeroko stosowane w liturgii i modlitwach chrześcijańskich, zwłaszcza w śpiewach i pieśniach religijnych. Jest to wyraz radości i triumfu, używany do wyrażenia chwały, dziękczynienia i wzniesienia uwielbienia dla Boga.

Wielokrotnie w Biblii, szczególnie w Księdze Psalmów, spotykamy frazę „Alleluja”. Jest to wezwanie do wspólnoty wiernych, aby wyrażali swoje zobowiązanie do chwały i uwielbienia Boga, a także wyrażali swoją radość z Jego obecności i dzieł.

W popularnej kulturze słowo „Alleluja” często pojawia się jako tytuł lub fragment tekstów pieśni, a także jest używane jako wyraz radości i triumfu w różnych kontekstach.

Hallelujah czy Alleluja?

Oba zapisy, „Hallelujah” i „Alleluja”, mają podobne znaczenie i są używane w różnych językach i tradycjach religijnych. Różnica między nimi wynika z transliteracji i fonetycznego odwzorowania oryginalnego hebrajskiego słowa.

„Hallelujah” jest zapisem anglojęzycznym, który jest powszechnie używany w środowiskach anglojęzycznych. Odnosi się on do hebrajskiego „Hallelu Yah” (הַלְלוּ יָהּ), gdzie „Hallelu” oznacza „chwalcie” lub „uwielbiajcie”, a „Yah” jest skrótem imienia Boga.

„Alleluja” jest zapisem, który częściej spotykamy w językach kontynentalnoeuropejskich, takich jak polski czy francuski. Jest to fonetyczne odwzorowanie hebrajskiego „Hallelujah”, uwzględniające wymowę w tych językach.

Oba zapisy mają to samo znaczenie: wyrażają chwałę, uwielbienie i radość wobec Boga. Są używane zarówno w kontekście liturgicznym, jak i w muzyce religijnej jako wyraz uwielbienia i podziękowania Bogu. Wybór zapisu zależy od języka i kulturowego kontekstu, w jakim jest używany.