Co Bóg Obiecał Abramowi?

fot: Caravaggio, Ofiarowanie Izaaka, ok. 1603, olej na płótnie, Uffizi, Florencja, domena publiczna

Bóg zawarł przymierze z Abramem (późniejszym Abrahamem), co zostało opisane w Księdze Rodzaju w Biblii. To przymierze było kluczowym momentem w historii biblijnej i miało znaczące konsekwencje dla narodu izraelskiego. Oto główne elementy przymierza, które Bóg zawarł z Abramem:

1. Bóg obiecał Abramowi liczne potomstwo, mówiąc: „I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo».” (Rdz 15:5, Biblia Tysiąclecia). Obietnica ta miała związek z przyszłym narodem izraelskim.
2. Bóg obiecał Abramowi ziemię jako dziedzictwo dla jego potomków: „Potem zaś rzekł do niego: «Ja jestem Pan, który ciebie wywiodłem z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność».” (Rdz 15:7, Biblia Tysiąclecia). To odnosi się do ziemi Kanaan, którą Bóg obiecał przyszłym pokoleniom Izraela.
3. Bóg zainicjował ceremonię zawarcia przymierza, w której Abram miał przygotować różne zwierzęta. Wtedy Bóg przeszedł między ofiarami w postaci gorejącego ognia, symbolizując tym samym stałość i niezmienną obietnicę Bożą (Rdz 15:17). „A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt.”
4. W późniejszym etapie historii, Bóg dokonał również zmiany imienia Abram na Abraham, co oznaczało „ojca wielu narodów”. To było potwierdzenie Bożego przymierza z Abramem i obietnicy licznych potomków.
5. Bóg obiecał Abrahamowi, że z jego potomków wyjdzie szczególna linia, która będzie miała wpływ na cały świat. Miało to związek z przyszłym pojawieniem się Mesjasza, co jest kluczowym aspektem eschatologii biblijnej.

Przymierze z Abrahamem jest jednym z centralnych elementów biblijnej historii i ma ogromne znaczenie zarówno dla judaizmu, chrześcijaństwa, jak i islamu. Potomkowie Abrahama, w tym naród izraelski, są uznawani za beneficjentów tych obietnic według wiernych tych trzech monoteistycznych tradycji.