W tradycji religii chrześcijańskiej Boga nazywa się różnymi imionami i tytułami, zależnie od kontekstu i aspektów Jego charakteru. Jedno z najważniejszych imion, które Bóg objawił w Starym Testamencie, to imię JHWH, często czytane jako „Jahwe” lub „Jehowa”. Jest to imię, które Bóg objawił Mojżeszowi na górze Horeb (Księga Wyjścia 3:14-15):
„Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was». Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: „JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.”
W Nowym Testamencie, zwłaszcza w kontekście chrześcijaństwa, Bóg jest nazywany różnymi tytułami, takimi jak Ojciec, Syn (Jezus Chrystus), Duch Święty. Imiona te podkreślają różne aspekty Trójcy Świętej – jednego Boga w trzech osobach.
W chrześcijaństwie istnieje przekonanie, że Bóg jest nieskończonym i niepojętym bytem, który objawia się ludziom poprzez swoje imiona i działania. Zwracanie się do Boga w modlitwie różnymi imionami odzwierciedla zrozumienie różnych aspektów Jego natury i relacji z ludźmi.
Podziel się tą stroną:
