W tradycji chrześcijańskiej, Jezus Chrystus jest uznawany za Syna Bożego, a jego narodzenie jest opisane jako cudowne związane z Duchem Świętym. W chrześcijańskiej teologii Jezus nie miał biologicznego ojca ludzkiego. Zgodnie z Nowym Testamentem, Maryja, matka Jezusa, została dziewicą za sprawą Ducha Świętego, a Jezus został poczęty za sprawą Bożego działania.
W Ewangelii Mateusza (1:18-20) czytamy:
18 Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. 19 Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie*. 20 Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło.
Ewangelia Łukasza (1:34-35) również opisuje, że Maryja została poczęta przez Ducha Świętego:
34 Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» 35 Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
W związku z tym, Józef, mąż Maryi, jest opisany jako przybrany ojciec Jezusa, ale nie jako jego biologiczny ojciec w tradycyjnym sensie.
Podziel się tą stroną:
