W kontekście opisu Męki Pańskiej i procesu Jezusa przed śmiercią na krzyżu, to Poncjusz Piłat, namiestnik rzymski Judei, odegrał kluczową rolę w wydaniu wyroku na Jezusa. Poncjusz Piłat był przedstawicielem władzy rzymskiej i miał decydujący wpływ na losy Jezusa podczas procesu przed ukrzyżowaniem.
Ewangelie opisują, jak Jezus został przyprowadzony przed Piłata jako część strategii przywódców religijnych, którzy starali się oskarżyć Jezusa o rzekome przestępstwa. W Ewangelii Mateusza (27:11-26), Ewangelii Marka (15:1-15), Ewangelii Łukasza (23:1-25) i Ewangelii Jana (18:28-19:16) znajdują się relacje na ten temat.
Poncjusz Piłat przeprowadził rozmowę z Jezusem, a następnie publicznie ogłosił, że nie znajduje w Nim winy, ale pod wpływem nacisków i tłumów zdecydował się wydać Jezusa na ukrzyżowanie. W Ewangelii Jana (18:38-40) czytamy:
„Rzekł do Niego Piłat: «Cóż to jest prawda?» To powiedziawszy, wyszedł ponownie do Żydów i rzekł do nich: «Ja nie znajduję w nim żadnej winy. Jest zaś u was zwyczaj, że na Paschę uwalniam wam jednego [więźnia]. Czy zatem chcecie, abym wam uwolnił Króla żydowskiego?» Oni zaś powtórnie zawołali: «Nie tego, lecz Barabasza!» a Barabasz był rozbójnikiem.”
Piłat w końcu wydał Jezusa, choć oficjalnie ogłosił, że nie widzi w Nim winy. To wydanie Jezusa na ukrzyżowanie było realizacją kary, która była wówczas jednym z najcięższych i upokarzających sposobów karania w świetle prawa rzymskiego.
Podziel się tą stroną:
