Jezus Chrystus, będąc mieszkańcem Palestyny w I wieku n.e., prawdopodobnie używał języka aramejskiego jako języka codziennego życia. Aramejski był szeroko stosowany w tym regionie w tamtym okresie i służył jako narzędzie komunikacji między ludźmi różnych grup etnicznych. W Nowym Testamencie, w kilku miejscach, zapisane są fragmenty w języku aramejskim, co może odzwierciedlać oryginalne słowa wypowiedziane przez Jezusa.
Przykładem może być sytuacja, gdy Jezus wskrzesza córkę Jaira. W Ewangelii Marka 5:41 podaje się słowa Jezusa w języku aramejskim:
„Talitha kumi”, co oznacza „Dziewczynko, mówię ci ,wstań”.
Innym przypadkiem jest krzyk na krzyżu, gdzie Jezus wypowiada słowa (Ewangelia Marka 15:34):
„Eloi, Eloi, lema sabachthani?”, co w tłumaczeniu z aramejskiego brzmi: „Boże mój, Boże mój, dlaczegoś mnie opuścił?”
Jednak teksty Nowego Testamentu zostały spisane głównie w języku greckim. Przekazy biblijne, zwłaszcza Ewangelie, były spisywane przez ewangelistów, którzy zapisywali słowa Jezusa w języku greckim dla celów ewangelizacyjnych i szerokiego rozpowszechnienia w świecie hellenistycznym.
Chociaż bezpośrednich zapisów słów Jezusa w języku aramejskim w Nowym Testamencie jest niewiele, istnieje przekonanie, że Jezus posługiwał się tym właśnie językiem w swoich nauczaniach i rozmowach z ludźmi w Palestynie. To zrozumienie opiera się na kontekście kulturowym i historycznym regionu oraz na analizie fragmentów, w których odniesienia do aramejskiego są zachowane.
Podziel się tą stroną: