Mizerna cicha, stajenka licha


Posłuchaj ten tekst - Wersja Audio

Kolęda: Mizerna cicha, stajenka licha – cały tekst

  1. Mizerna, cicha, stajenka licha,
    Pełna niebieskiej chwały.
    Oto leżący, na sianku śpiący
    W promieniach Jezus mały.
  2. Nad Nim Anieli w locie stanęli
    I pochyleni klęczą
    Z włosy złotymi, z skrzydły białymi,
    Pod malowaną tęczą.
  3. Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie,
    Cały świat orzeźwiony;
    Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,
    Bóg-Człowiek tu wcielony.
  4. I oto mnodzy ludzie ubodzy
    Radzi oglądać Pana,
    Pełni natchnienia, pewni zbawienia,
    Upadli na kolana.
  5. Długo czekali, długo wzdychali,
    aż niebo rozgorzało,
    piekło zawarte, niebo otwarte,
    Słowo Ciałem się stało.
  6. Śpi jeszcze senne, Dziecię promienne,
    w ciszy ubogiej strzechy;
    na licach białych, na ustach małych
    migają się uśmiechy.
  7. Jako w kościele, choć ludzi wiele.
    Cisza pobożna wieje,
    oczy się roszą, dusze się wznoszą,
    płyną w serca nadzieje.
  8. Lulaj, Dziecino, lulaj, ptaszyno,
    nasze umiłowanie;
    gdy się rozbudzi, w tej rzeszy ludzi,
    Zbawienie się nam stanie.
  9. Oto Maryja, czysta lilija,
    przy Niej staruszek drżący.
    Stoją przed nami, przed pastuszkami,
    tacy uśmiechający.

Autor tekstu: Teofil Lenartowicz


Zobacz także inne teksty najpiękniejszych polskich kolęd dostępnych na naszej stronie!


„Mizerna cicha, stajenka licha” tekst kolędy do druku

Podziel się tą stroną: